لى مشكلة مع جوزى ، ما بيبطلش كلام ، بس كلام وبس . وفعل مفيش . كسول ومفيش طموح . بيبعد عن المشاكل ، لكن بيتكلم ويعمل نفسه اللى هنا واللى هناك . هو موظف وساعتين فى الشغل ويروح البيت ويقعد يحكى ويتكلم مع أصحابه ويسيطر على القعدة ، واللى يسمعه ويصدقه يفكر انه مركز الكون . انا غير كده ماليش فى الكلام ولا بأعرف أجامل ، وأقول للغلطان غلط فى عينه ، ولا يهمنى . وقليل ما أتكلم إلا إذا طلبوا منى رأيى . كل حياتى فى الشغل . موظفة وست بيت وأم ولدين وثلاث بنات . وشايلة البيت مع جوزى . وفى أى مشاكل بيننا هو اللى بيكسب عشان شطارته فى الكلام، وأطلع أنا ظالمة وعليّ الحق . وفى أى موقف صعب أنا اللى بأتصرف وهو بيقف محتار ما لوش حيلة . المشكلة ان أنا المكروهة عشان أنا صريحة ودوغرى ومباشرة وما عنديش نفاق . وهو لسانه حلو ومفيش فعل . يا ترى العيب فىّ أم فى الناس ؟